Joris Zandbergen (20) “Ik ga hier alleen tussen zes plankjes weg”
Als je langs de Westerweg tussen Heerhugowaard en Langedijk rijdt of fietst, is Molen D, of in de volksmond ‘Molen van Zwaantje’, goed te zien. Aan de poldermolen uit 1868 is sindsdien weinig veranderd, behalve het interieur dat verrassend modern is en voorzien van alle gemakken.
Molenaar Ruud Vlug, de vorige bewoner van de molen, overleed in januari 2023. Daarna zocht het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK), die deze en nog 17 andere molens in beheer heeft, een nieuwe huurder.
De 20-jarige Joris Zandbergen, afkomstig uit Santpoort Noord meldde zich meteen aan. Samen met nog drie andere geïnteresseerden moest hij zijn aanmelding toelichten in een selectieprocedure. Toen hij werd uitgekozen, werd een droom werkelijkheid. “Wonen in een molen is fantastisch. Ik ga hier echt alleen tussen zes plankjes vandaan. Vanaf mijn achtste jaar heb ik een fascinatie voor molens. In mijn toenmalig woonplaats stond een korenmolen waar ik buiten schooltijd altijd was te vinden. In de praktijk leerde ik de fijne kneepjes van het vak. Op mijn zestiende kon ik eindelijk met school stoppen en me volledig richten op het molenaarsvak.”
Originele staat
Joris werd leerling molenmaker en restaureert tegenwoordig diverse molens in heel Nederland. Zijn eigen molen is nog helemaal in originele staat, met binnenin een indrukwekkend houten mechanisme dat ronddraait.
“Bij veel regenval pompt deze molen het water uit het gebied naar het kanaal. Ik laat de molen sowieso elke dag wel een paar uur draaien.” Dat is voor het behoud van groot belang en Joris ervaart het geluid van de draaiende wieken bijna als meditatief. “Sowieso communiceert de molen met mij, ik herken elk kraakje en piepje.” Volgend jaar krijgt hij nieuwe wieken en zeilen, maar dat regelt het HHNK. Uiteraard ben ik daar nauw bij betrokken.”
Kanaalpark
De poldermolen staat aan de rand van het Oosterdelgebied, midden in Kanaalpark Dijk en Waard. Joris is verdeeld enthousiast over de plannen van de gemeente. “Het liefst blijft alles zoals het nu is. Ik heb geen behoefte aan wandelpaden langs de molen of rijen fietsers. Dat de alleen met een bootje te bereiken is, vind ik wel zo prettig. Eenzaam? Nee hoor, ik krijg regelmatig bezoek van vrienden en mijn vriendin is vaak in de weekenden bij mij.”
Gelukkig voor Joris is zij zelf een molenaarsdochter. “Al houdt zij er niet van als de molen flink tekeer gaat bij harde wind en vind ik dat juist het mooist. De herfst is mijn favoriete seizoen. Ik zie in de toekomst wel een paar kinderen rondrennen op dit terrein, die net als ik opgroeien met een liefde voor molens. Maar dat duurt nog wel even hoor, voorlopig geniet ik met volle teugen van de rust en de stilte.”
